“Hoe over ‘t brandend blind bazalt
Vind ik den weg naar Lethe?–
O alles te vergeten
Eer de avond valt!
“Ik weet dat dood en donker komen
Als dit schel daglicht is gebluscht,
Maar ik wil diepe klare rust
En zonder droomen.
“Voor wie als ik van kind tot knaap,
Van man tot grijsaard derven,
Voor die is dood en sterven
Maar verontruste slaap….
“De zoete macht tot lach of traan
Gaf mij en nam mij ‘t leven.
Alleen mijn oogen bleven
Kijken, mijn voeten gaan.
“Hoe vaak sindsdien waar ‘k zat en ging,
Is langs mijn wakende oogen
De lange trein getogen
Van aller lust herinnering.
“Wat moet ik aldoor zien wat ‘k weet?
Al ‘t reddeloos volbrachte,
Al ‘t reddeloos gedachte:
Gelijk is wat ik liet en deed!
“O eer de dood mijn leden bind’
En hen voor eeuwig bedde,–
Wat zal mijn oogen redden
Van dezen droom die immer nieuw begint?:
“O blanke ziel, o roode bloed,
O hart verdwaald daartusschen,–
Wie zal in slaap u sussen
Tezamen en voorgoed?
“Mijn voet kan voor den avondval
Nog vele mijlen reizen,
Wil een den weg mij wijzen
Naar Lethe’s dal.
“Wie over ‘t brandend blind bazalt
Brengt mij naar Lethe?–
O alles te vergeten
Eer de avond valt!”
(Pieter Cornelis Boutens)
More Poetry from Pieter Cornelis Boutens:
- Aan De Schoonheid (Pieter Cornelis Boutens Poems)
- Liefdes Uur (Pieter Cornelis Boutens Poems)
- Alle Heemlen Vult De Zoete Roke (Pieter Cornelis Boutens Poems)
- Leeuwerik (Pieter Cornelis Boutens Poems)
- Invocatio Amoris (Pieter Cornelis Boutens Poems)
- De schoonheid (Pieter Cornelis Boutens Poems)