Ik behoor niet meer maar beheers het beven
Brandend en kinds, slapeloos in vroeger
In de dingen die hebben plaatsgevonden, de dingen
Der dagen. Ik vervoeg de panden van de pijn
En lichtschuw, gelouterd, geloof ik in het spreken
In het zwijgen dat voortduurt na de dood.
Dit was hetzelfde breken dat ons samenbracht,
Hetzelfde verdringen, hetzelfde gebaar.
Dit was het schroeien, het wassen van de wonde.
In mijn geheugen verdelen ogen mijn geheimen
En tranen de ru
(Hugues C Pernath)
More Poetry from Hugues C Pernath:
- De tien gedichten van de eenzaamheid V (Hugues C Pernath Poems)
- Tien gedichten van de eenzaamheid VIII (Hugues C Pernath Poems)
- De Tien gedichten van de eenzaamheid IX (Hugues C Pernath Poems)
- De tien gedichten van de eenzaamheid IV (Hugues C Pernath Poems)
- De tien gedichten van de eenzaamheid I (Hugues C Pernath Poems)
- The Ten oems of Solitude VIII (Hugues C Pernath Poems)