De tien gedichten van de eenzaamheid V (Hugues C Pernath Poems)
Ik verafschuw de schaamte, het sidderen van weleerToen alles meer was dan het zijn en anders niets.Toen ieder ogenblik onbewogen, ...
Ik verafschuw de schaamte, het sidderen van weleerToen alles meer was dan het zijn en anders niets.Toen ieder ogenblik onbewogen, ...
Ik verbleef in de koude gangen van komen en gaanIn de grenzeloze ontzetting van klamme kleuren.Niets is nog waar, geen ...
Na deze nacht, mijn ongeloof, het krakenVan dit voortdurend stilzwijgen, dit verbrekenDit vereren. Deze allerlaatste poging bedwongenDoor geen woord, geen ...
Ik zocht de uitersten, en van het verdrietEn van een korte naam geschreven op vuile ruiten.Van vele huizen sloot ik ...
In het liefdeloze landschap van mijn eenzaamheidHeerst geen beweging die mij bedaart, geen rustDie mij troost of afmaakt als een ...
I dwelt in the corridors of come and goIn the boundless dismay of tacky coloursNothing's still true, no sun splits ...
I dwelt in the corridors of come and goIn the boundless dismay of tacky coloursNothing's still true, no sun splits ...
Ik behoor niet meer maar beheers het bevenBrandend en kinds, slapeloos in vroegerIn de dingen die hebben plaatsgevonden, de dingenDer ...
In mijn vreemd verdriet vermoed ik het verstijvenVan vele levens, soms de vunsheid van de bronDe lelie of het belommerd ...
I abhor the shame, the shudder of the pastWhen everything was more than being and nothing else.When each moment unmoved, ...
After this night, my lack of faith, the creakingOf this constant silence, this breakingThis revering. This very last attempt suppressedBy ...
Misschien mijn keuze, mijn eeuwigheidDie niet langer duurt dan het herbeginnen,Dan het verbannen, het verstijven van de wortels.Soms kijk ik ...
I no longer belong but control the tremblingAblaze and senile, sleepless in the pastIn the things that have happened, the ...
In my strange sorrow I suspect petrifactionOf many lives, sometimes the foulness of the sourceThe lily or the shady foliage.Sometimes ...
I sought the extremes, both of griefAnd of a short name written on many windows.I closed the rotted shutters of ...
Als een verwante, met niemand heb ik de hoop gemeenMet niemand de keuze van de liefdeWaarmee ik eenzaam leef, waarmee ...
In the loveless landscape of my solitudeNo movement prevails that calms me, no restThat consoles or dispatches me like a ...
Perhaps my choice, my eternityThat lasts no longer than recommencing,Than banishing, petrifying of the roots.Sometimes I look at you, sometimes ...
As a relative, I have hope in common with no oneWith no one the choice of loveWith which I live ...
© 2020 Inspirational Stories