Zonne zonne, zet aan, zet op!
Steek toch die taaie slemp in tweeen!
Stoot uw goudzwaard de wolken in
Dat ze bloeden als roode zeeen!
Zend uw rankvoetige stralekens
Met de starren in ‘t glinsterhaar!
Laat ze kloppen en wederkloppen
Aan de weerbarstige winterknoppen,
Groot wond’re wonderkens liggen daar
In vast versloten schalekens….
Zonne zonne, zet aan, zet op!
Dinder die wonderkens uit den dop!
Zonne zonne, waar zit ge toch!
Hadde ik uw gulden riddersporen,
‘k Sprong de grauwe almachtigheid
Dwars door naar uw verstoken toren.
‘k Luidde al lustig het belleken
Tegen de karmozijnen poort:
Ik zou klinken en wederklinken
Heel het hemeldom oprinkinken
Van Oost tot West en van Zuid tot Noord
In een hooveerdig relleken….
Zonne zonne, waar zit ge toch?
Zijn uw oogschellen geloken nog?
Zonne zonne, zet op, zet aan!
Word toch de wereld welgenegen!
Laat uw doorluchten levenslust
Over de aarde flikkervegen.
Tik met uw blinkende hamerkens
Hier en ginds en in al ‘t getij;
Laat ze springen en wederspringen
Op en neer, tot vermetel zingen
De lucht doortrilt als een sterk en blij
Gejoel van vrije kramerkens!
Zonne zonne, zet op, zet aan!
Zet ons midde’ in de Meiebaan!
(Margot Vos)
More Poetry from Margot Vos:
- Stromliederen (Margot Vos Poems)
- Het Is Mei (Margot Vos Poems)
- Boetegang (Margot Vos Poems)
- Avondzwijgen (Margot Vos Poems)
- De Maaiers (Margot Vos Poems)
- Wat Lok Je (Margot Vos Poems)